کیتین یا کیتوزان کدام بهتر است؟

کیتین یا کیتوزان کدام بهتر است؟

کیتین و کیتوزان هر دو از پلیمر طبیعی کیتین مشتق شده‌اند که در اسکلت بیرونی سخت پوستان مانند میگو، خرچنگ و خرچنگ و همچنین در دیواره سلولی قارچ‌ها یافت می‌شود. در حالی که آنها شباهت های مشترکی دارند، تفاوت های مشخصی بین کیتین و کیتوزان از نظر خواص و کاربردهای آنها وجود دارد.

کیتین یک پلی ساکارید خطی است که از واحدهای N-acetylglucosamine (GlcNAc) تشکیل شده است که توسط پیوندهای گلیکوزیدی -1،4-به هم مرتبط شده‌اند. این در آب و اکثر حلال های آلی نامحلول است و باعث می شود برای کاربردهای خاص کمتر تطبیق پذیر باشد. با این حال، کیتین استحکام مکانیکی، زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری بسیار خوبی را نشان می دهد که آن را برای کاربردهای مختلف صنعتی و زیست پزشکی مناسب می کند. کیتین در زمینه هایی مانند کشاورزی (به عنوان یک آفت کش زیستی و تقویت کننده رشد گیاه)، صنایع غذایی (به عنوان فیبر غذایی و افزودنی غذایی) و تصفیه فاضلاب (به عنوان جاذب برای حذف فلزات سنگین) استفاده شده است.

 

از سوی دیگر، کیتوزان مشتقی از کیتین است که از طریق استیل‌زدایی به دست می‌آید، فرآیندی که برخی یا همه گروه‌های استیل را از واحدهای GlcNAc حذف می‌کند. این اصلاح حلالیت در آب را به کیتوزان می دهد و امکان استفاده از طیف وسیع تری از کاربردها را فراهم می کند. کیتوزان دارای خواص منحصر به فردی مانند توانایی تشکیل فیلم، فعالیت ضد میکروبی و چسبندگی زیستی است. همچنین زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری را نشان می دهد و برای کاربرد در صنایع مختلف بسیار جذاب است.

                                                                

کیتوزان به دلیل حلالیت در آب در زمینه هایی مانند داروسازی (سیستم های دارورسانی، بهبود زخم و مهندسی بافت)، لوازم آرایشی (محصولات مراقبت از پوست و فرمولاسیون های مراقبت از مو) و بیوتکنولوژی (بی حرکت کردن آنزیم ها و میکروارگانیسم ها) کاربرد دارد. توانایی کیتوزان در تشکیل فیلم و خواص ضد میکروبی آن نیز منجر به کاربردهایی در بسته بندی مواد غذایی شده است، جایی که می تواند ماندگاری محصولات فاسد شدنی را افزایش دهد و در برابر آلودگی میکروبی محافظت کند.

 

از نظر اثربخشی، انتخاب بین کیتین و کیتوزان به کاربرد خاص بستگی دارد. حل نشدن کیتین استفاده از آن را در صنایع خاصی محدود می کند، اما استحکام مکانیکی آن را برای کاربردهایی که نیاز به پشتیبانی ساختاری دارند مناسب می کند. کیتوزان با حلالیت در آب و خواص منحصر به فرد خود، طیف وسیع تری از کاربردهای بالقوه را ارائه می دهد، به ویژه در صنایعی که به مواد زیست سازگار و زیست تخریب پذیر نیاز دارند.

 

به طور خلاصه، کیتین و کیتوزان هر دو مزایا و کاربردهای خاص خود را دارند. قدرت و زیست تخریب پذیری کیتین آن را برای مصارف صنعتی خاص مناسب می کند، در حالی که حلالیت در آب و خواص منحصر به فرد کیتوزان، دامنه کاربردهای آن را در زمینه های مختلف گسترش می دهد. انتخاب بین کیتین و کیتوزان در نهایت به نیازهای خاص کاربرد مورد نظر بستگی دارد.